W swojej książce „Lupita lubiła żelazek”, Laura Esquivel bada głębokie powiązania, które łączą jednostki w życiu. Podkreśla, że ​​odcięcie tych więzi tworzy zauważalne puste przestrzenie, ale możliwe jest znalezienie pocieszenia i powrotu do zdrowia. Rozpoznanie niewidzialnych wątków, które łączą nas z innymi, jest niezbędne do leczenia i ponownego konsolidacji.

Esquivel zachęca czytelników do refleksji nad punktami związku i kontaktu, które istnieją wśród ludzi. Rozumiejąc te połączenia, jednostki mogą poruszać się po lukach pozostawionych przez rozłączenie i pracować nad odbudową ich relacji i poczucia przynależności.