Każdy z nas jest wzywany, być może wiele razy, aby rozpocząć nowe życie. Przerażająca diagnoza, małżeństwo, ruch, utrata pracy ... i na pełne przechylenie, rozbijamy, rozbiliśmy i absurdalnie zdecydowane, napędzane pomimo wszystkiego, aby zrobić dobre na nowym brzegu. Aby mieć nadzieję, przyjąć jedną możliwość po drugiej-to z pewnością podstawowy instynkt ... płacz: przypływ! Czas przejść do chwalebnych gruzów. Czas odebrać to życie na to, co to jest.
(Every one of us is called upon, perhaps many times, to start a new life. A frightening diagnosis, a marriage, a move, loss of a job...And onward full-tilt we go, pitched and wrecked and absurdly resolute, driven in spite of everything to make good on a new shore. To be hopeful, to embrace one possibility after another--that is surely the basic instinct...Crying out: High tide! Time to move out into the glorious debris. Time to take this life for what it is.)
W życiu często stajemy w obliczu momentów, które zmuszają nas do rozpoczęcia nowych początków, niezależnie od tego, czy wynika to z trudnych wyzwań, takich jak poważna choroba, poważne zmiany życia, takie jak małżeństwo lub relokacja, czy nieoczekiwane niepowodzenia, takie jak utrata pracy. Każda z tych okoliczności napędza nas naprzód, nawet jeśli czujemy się przytłoczeni i niepewni. Pomimo chaosu i trudności jesteśmy zdeterminowani, aby szukać nowych możliwości i znaleźć sens w naszych doświadczeniach.
Nadzieja to wrodzony popęd, który zachęca nas do odkrywania możliwości, które nadejdą na naszą drogę, nawet gdy życie wydaje się zniechęcające. Jest to potężne wezwanie do działania, wzywające nas do przyjęcia naszych okoliczności i szukania piękna w chaosie. Jak ilustruje Kingsolver, nadchodzi moment, w którym zdajemy sobie sprawę, że nadszedł czas, aby jak najlepiej wykorzystać nasze życie i w pełni zaangażować się w otaczający nas świat, bez względu na to, jak niechluj może być.