W następstwie niszczycielskiej wojny świat stwierdził, że pozbawiony ekstremalnych okropności, które nękały go tak długo, takie jak powszechny głód i brutalny ucisk. Ta nowa rzeczywistość stanowiła wyjątkową okazję do wiedzy i ustalonych przepisów dotyczących przekształcenia społeczeństwa, torując drogę do bardziej humanitarnej egzystencji. Ludzie mogą teraz skupić się na odbudowie i przejściu w kierunku pełnej nadziei przyszłości.
Wśród tego okresu potencjalnej transformacji osoby takie jak Paul w „Piano gracza” Vonnegut zaczynają zmagać się z implikacjami tego nowego świata. Podczas gdy brak terroru jest mile widziany, historia bada złożoność i obowiązki związane z tworzeniem lepszego społeczeństwa, podkreślając zarówno wyzwania, jak i możliwości ludzkiego doświadczenia.