Wolna jest osoba, która żyje tak, jak chce i nie może być zmuszony, utrudniony lub zmuszony, którego impulsów nie można udaremnić, która zawsze dostaje to, czego pragnie i nigdy nie musi doświadczać tego, czego wolałby uniknąć.
(Free is the person who lives as he wishes and cannot be coerced, impeded or compelled, whose impulses cannot be thwarted, who always gets what he desires and never has to experience what he would rather avoid.)
W naukach Epictetusa prawdziwa wolność definiuje się jako zdolność do życia zgodnie z własnymi pragnieniami bez wpływu lub ograniczania sił zewnętrznych. Ta koncepcja podkreśla autonomię i znaczenie samokierowania w osiąganiu wolności. Osoba, która uosabia tę wolność, jest taka, która może realizować swoje cele i aspiracje bez przeszkód, poruszając się w życiu.
Ponadto Epictetus sugeruje, że taka osoba nigdy nie jest narażona na niechciane doświadczenia lub trudności, co sugeruje, że ich pragnienia idealnie pasują do ich okoliczności. Ten idealny stan istnienia podkreśla głęboki związek między osobistą wolą a rzeczywistością zewnętrzną, co oznacza, że prawdziwe wyzwolenie pochodzi od wewnątrz, gdzie myśli i pragnienia rządzą ich życiem bez ingerencji.