Ogólnie rzecz biorąc, w ten sposób historia jest pisana, poprzez konta naocznych świadków, które nie zawsze odpowiadają rzeczywistości.
(Generally, that is the way history is written, through eyewitness accounts, which do not always correspond to reality.)
W „Like Water for Chocolate” Laura Esquivel bada naturę historii i opowiadania historii, podkreślając rolę osobistych doświadczeń w kształtowaniu narracji. Rachunki naocznych świadków, choć cenne, często mogą odbiegać od obiektywnej rzeczywistości, ponieważ wpływają na nie indywidualne perspektywy i emocje. Podkreśla to podmiotowość związaną z zapisami historycznymi.
Esquivel sugeruje, że zrozumienie historii wymaga krytycznego podejścia, uznając, że konta są filtrowane przez własny obiektyw obserwatora. Ten pomysł zachęca czytelników do zakwestionowania ważności tego, co słyszą i czytają, uznając, że prawdziwa rzeczywistość może być nieuchwytna pod osobistymi interpretacjami i wspomnieniami.