W „Player Piano” Kurta Vonnegut Jr. postać Paul doświadcza momentu intensywnej koncentracji, gdy zmaga się ze swoimi przytłaczającymi okolicznościami. Pomimo zniechęcających wyzwań przetrwania, udaje mu się kultywować poczucie wdzięczności, szczególnie za to, że Anita jest u jego boku. To uczucie przynosi mu pociechę wśród chaosu ich życia. Gdy Paweł zastanawia się nad ich partnerstwem, uznaje znaczenie posiadania kogoś do podzielenia ciężaru ich zmagań. To połączenie wzmacnia jego determinację, aby przepchnąć trudności, jakie napotykają razem w zmechanizowanym, często odczłowieczającym społeczeństwie.

Idź strzelaj niedźwiedzia.

Koncentrując się na iluzji, Paweł był w stanie zebrać poczucie pozytywnej wdzięczności za obecność Anity, aby podziękować Bogu za kobietę u jego boku, aby pomóc w skamieniałej ilości pracy związanej z jedynie przetrwaniem.