Siedziba grupy była zaniepokojona, ponieważ nie było mówienia, co ludzie mogą się dowiedzieć, kiedy mogą zadawać wszelkie pytania, które chcą. Pułkownik
(Group Headquarters was alarmed, for there was no telling what people might find out once they felt free to ask whatever questions they wanted to. Colonel)
W powieści Josepha Hellera „Catch-22” przywództwo w centrali grupy jest głęboko zaniepokojone potencjalnymi konsekwencjami udzielania ludziom swobody zadawania pytań. Niepokój wynika z nieprzewidywalnej natury ludzkiej ciekawości, która może prowadzić do objawień, które mogą zdestabilizować ich kontrolę lub ujawnić niewygodne prawdy. Ta niepewność odzwierciedla szersze tematy książki, w których biurokracja i absurdalność wojny tworzą złożone środowisko dla bohaterów.
Ta obawa podkreśla napięcie między autorytetem a indywidualnym dochodzeniem, podkreślając, w jaki sposób osoby u władzy często wolą utrzymać status quo nienaruszony. Ograniczając pytania, mają na celu utrzymanie zaspokojenia informacji i zapobieganie sprzeciwowi. Przedstawienie tej dynamiki Hellera podkreśla absurdalność ich lęków i ilustruje długości, do których instytucje przejdą, aby uniknąć kontroli.