Halyard poczuł mieszankę frustracji i niedowierzania, gdy porównał swoją sytuację z sytuacją Lynn, która uzyskała znaczny dochód, mimo że nie ukończył szkoły średniej. Ta rozbieżność niepokoiła Halyard, zwłaszcza, że ​​uważał Lynn, którą nazwał Plancka, za mniej inteligentnym niż nawet niektóre psy, które znał. Uzyskało go tak niesprawiedliwe, że ktoś, kogo postrzegał jako gorszy, mógł odnieść sukces w tak dramatyczny sposób.

Kontrast między ich życiem podkreślił dziwactwa społeczeństwa i losowości sukcesu. Podrażnienie Halyarda wynikają nie tylko z zazdrości, ale także z poczucia absurdu w wartości edukacji i intelektu, jeśli chodzi o sukces finansowy. Znacząca pensja Lynna wydawała się kpić z własnych wysiłków i inteligencji Halyarda, pozostawiając mu kwestionując naturę zasług i osiągnięć w ich świecie.