Havermeyer był głównym bombardierem, który nigdy nie przegapił. Yossarian był głównym bombardierem, który został zdegradowany, ponieważ nie obchodził już tego, czy tęsknił, czy nie. Postanowił żyć wiecznie lub umrzeć w tej próbie, a jego jedyną misją za każdym razem, gdy podszedł, było zejście żywe.
(Havermeyer was a lead bombardier who never missed. Yossarian was a lead bombardier who had been demoted because he no longer gave a damn whether he missed or not. He had decided to live forever or die in the attempt, and his only mission each time he went up was to come down alive.)
Havermeyer jest przedstawiany jako wykwalifikowany bombardier, jest przykładem precyzji i poświęcenia w swojej roli, ponieważ konsekwentnie uderza w swoje cele. Jego niezachwiane zaangażowanie w jego obowiązki ostro kontrastuje z Yossarianem, kolejnym wiodącym bombardierem, który stracił motywację z powodu okropności wojny. Yossarian, który kiedyś podzielił się tym samym skupieniem, jest teraz obojętny na sukces swojej misji, podkreślając jego pragnienie przetrwania ponad wszystko.
Ta zmiana w Yossarian odzwierciedla głęboką zmianę postawy spowodowanej traumatycznymi doświadczeniami, z którymi się spotkał. Jest teraz zdeterminowany, aby znaleźć sposób na życie w nieskończoność, albo umrzeć w wysiłku, priorytetem jego przetrwania nad obowiązkiem wojskowym. Starka między nim a Havermeyer podkreśla różne odpowiedzi żołnierze na chaos i niebezpieczeństwo wojny, oświetlając tematy przetrwania i walki egzystencjalnej w „Catch-22”.