Po tym, jak zachwycona orgia nastrojów antyfranchowych, polegającą na samych złoczyńcach i oklaskiwaniu, po rozkłóceniu słabości bankierów, kolei, dyplomatów i policji, społeczeństwo była teraz gotowa zobaczyć jej wiarę przywróconą w podstawowym solidności banków, kolei, rządu i policji.
(Having wallowed in a delightful orgy of anti-French sentiment, having deplored and applauded the villains themselves, having relished the foibles of bankers, railwaymen, diplomats, and police, the public was now ready to see its faith restored in the basic soundness of banks, railroads, government, and police.)
Publiczność, po tym, jak w okresie intensywnych nastrojów przeciw francuskiej i doświadczeniu mieszanki emocji w stosunku do różnych postaci społecznych, takich jak złoczyńcy, bankierzy i dyplomaci, stwierdziła, że pragnęła. Ta fascynacja skandalami i osobistymi niepowodzeniami wśród potężnych bytów sprawiła, że publiczność czuła się rozczarowana, ale także chętna do powrotu do stabilności i zaufania.
W rezultacie ludzie byli przygotowani do przywrócenia zaufania do podstawowej wiarygodności kluczowych instytucji, takich jak banki, koleje i rząd. To przejście z sceptycyzmu na przekonanie podkreśla cykliczny charakter sentymentu publicznego, w którym okresy zamieszania ustępują miejsca na zapewnienie i stabilność.