Czuł się uwięziony w samolocie. W samolocie nie było absolutnie żadnego miejsca na świecie, oprócz innej części samolotu. Doc Daneeka powiedziano, że ludzie, którzy lubili wspinać się do samolotu, naprawdę dają wentylatory podświadomości, by wrócić do macicy.
(He felt imprisoned in an airplane. In an airplane there was absolutely no place in the world to go except to another part of the airplane. Doc Daneeka had been told that people who enjoyed climbing into an airplane were really giving vent to a subconscious desire to climb back into the womb.)
W powieści Josepha Hellera „Catch-22” bohater doświadcza głębokiego poczucia uwięzienia podczas samolotu. Jednostka czuje się uwięziona, ponieważ jedyną ucieczką jest inna część samolotu, podkreślając klaustrofobiczną naturę latania. To poczucie uwięzienia odzwierciedla szerszy temat uwięzienia w narracji, w której wybory wydają się ograniczone i wolności nieosiągalne.
Ponadto Heller wprowadza intrygujący pomysł, że ci, którzy są przyciągani do podróży lotniczych, mogą podświadomie szukać powrotu do bezpieczeństwa i wygody macicy. Pojęcie to sugeruje głęboko zakorzenione psychologiczne pragnienie bezpieczeństwa w często chaotycznym i nieprzewidywalnym świecie, podkreślając złożoność ludzkich motywacji w obliczu przytłaczających okoliczności.