Petchał setki ciast mydła GI w słodkie ziemniaki, aby pokazać, że ludzie mają smak filistynów i nie znają różnicy między dobrem a złym.
(He mashed hundreds of cakes of GI soap into the sweet potatoes just to show that people have the taste of Philistines and don't know the difference between good and bad.)
W powieści „Catch-22” Josepha Hellera postać celowo miesza liczne ciastka mydła GI w słodkie ziemniaki, aby wypowiedzieć się na temat braku rozeznania ludzi. Ten akt podkreśla jego przekonanie, że społeczeństwo, przykłady gości, ma złe poczucie smaku i nie może docenić jakości. Uważa to za demonstrację „filistyńskiej” natury preferencji ludzi.
Ten prowokujący akt służy jako krytyka wartości kulturowych i rodzi pytania dotyczące niuansów smaku i uznania w życiu. Heller używa tego przykładu, aby ujawnić absurdalność zgodności i brak rozpoznania i pielęgnowania tego, co jest naprawdę dobre. Poprzez ten satyryczny obiektyw bada tematy indywidualności i norm społecznych.