Jego gadanie pozostało delikatne. Rzym został zniszczony, Grecja została zniszczona, Persja została zniszczona, Hiszpania została zniszczona. Wszystkie wielkie kraje są zniszczone. Dlaczego nie twoje? Jak naprawdę myślisz, że twój kraj będzie trwał? Na zawsze? Należy pamiętać, że sama ziemia ma zostać zniszczona przez Słońce w ciągu około dwudziestu pięciu milionów lat.
(His goading remained gentle. Rome was destroyed, Greece was destroyed, Persia was destroyed, Spain was destroyed. All great countries are destroyed. Why not yours? How much longer do you really think your own country will last? Forever? Keep in mind that the earth itself is destined to be destroyed by the sun in twenty-five million years or so.)
Ten cytat odzwierciedla filozoficzną perspektywę przejściowej natury cywilizacji. Podkreśla nieunikniony upadek wielkich narodów w całej historii, ilustrując, że wszystkie imperia, niezależnie od ich mocy i wpływu, ostatecznie napotykają zniszczenie. Mówca przywołuje historyczny upadek Rzymu, Grecji, Persji i Hiszpanii, aby podkreślić, że żaden naród nie jest odporny na ten los.
Ponadto cytat zachęca do głębszej kontemplacji na temat długowieczności każdego współczesnego kraju. Przypominając czytelnikom, że nawet sama ziemia jest przeznaczona do zniszczenia miliony lat w przyszłości, kwestionuje to pojęcie wiecznej stabilności i wzywa do refleksji na temat nietrwałości istnienia i ludzkich osiągnięć.