W powieści Josepha Hellera „Catch-22” postawa bohatera do kobiet odzwierciedla głęboką cześć, która graniczy z obsesją. Uważa ich nie tylko jako jednostki, ale jako istoty eteryczne, ucieleśniając piękno i przyjemność w sposób, który wydaje się niemal nieziemski. Ta perspektywa podnosi je do statusu kultu, podkreślając złożoną wzajemne oddziaływanie między podziwem a pożądaniem.

Heller ilustruje walkę mężczyzn zmagających się z ich postrzeganiem kobiet, przedstawiając je zarówno jako potężne, jak i enigmatyczne. Urok kobiet przywołuje uczucia, które są zarówno zachwycone, jak i przytłaczające, co prowadzi do rozpoznania ich wewnętrznej wartości poza zwykłą fizyczną obecnością. Ten niuansowy przedstawienie podkreśla skomplikowaną dynamikę przyciągania i świętowanie kobiecości w świecie często wypełnionym instynktem podstawowym.