W tym fragmencie „Catch-22” Yossarian wyraża złożoną mieszankę emocji, gdy zapytano o to, jak się czuje. Początkowo odpowiada prostym „grzywną”, ale szybko przyznaje, że jest „bardzo przestraszony”. Wstęp ten odzwierciedla wewnętrzny konflikt, z którym się zmaga, podkreślając wszechobecny lęk odczuwany przez żołnierzy w czasie wojny. Odpowiedź majora Danby'ego sugeruje, że strach jest oznaką życia, wskazując, że takie uczucia są naturalną ludzką reakcją na otaczający ich chaos.

Dialog oddaje powtarzający się temat absurdu w wojnie i kontrastujące perspektywy strachu i normalności. Rozmowa Yossariana przesuwa się z powierzchniowego uznania jego uczuć na głębsze uznanie, że dreszczyk bycia przy życiu wiąże się z ciężarem strachu. Pewność Danby'ego, że „nie będzie fajnie” podkreśla ponurą rzeczywistość swojej sytuacji, podczas gdy pragnienie Yossarian, by uwierzyć, że będzie to przyjemne wskazówki dotyczące ludzkiej tendencji do szukania wygody wśród zamieszania.