Byłbym ostatnim pułkownikiem na świecie, który nakazał ci udać się do USA. Pokaż i baw się dobrze, ale chcę, aby każdy z was, który nie jest wystarczająco chory, aby być w szpitalu, aby udać się do USA. Pokaż teraz i baw się dobrze, a to zamówienie!
(I'd be the last colonel in the world to order you to go to that U.S.O. show and have a good time, but I want every one of you who isn't sick enough to be in a hospital to go to that U.S.O. show right now and have a good time, and that's an order!)
W Catch-22 Josepha Hellera pułkownik zwraca się do swoich żołnierzy z mieszanką ironii i autorytetu. Podkreśla, że nie nakazuje im uczęszczania do USA. Pokaż dla ich przyjemności, ale nalega, aby każdy, kto nie jest hospitalizowany, powinien iść i dobrze się bawić. To stwierdzenie odzwierciedla absurdalność rozkazów wojskowych, podkreślając sprzeczności, które określają doświadczenia żołnierzy w czasie wojny.
Konfliktowe przesłanie pułkownika ilustruje walkę między obowiązkiem a osobistym pragnieniem. Korzystając z humoru i ironii,...