Zrobiłem to, aby chronić moją dobrą reputację na wypadek, gdyby ktokolwiek złapał mnie spacer z jabłkami kraba na policzkach. Z gumowymi kulkami w dłoniach mogłem zaprzeczyć, że w moich policzkach były jabłka kraba. Za każdym razem, gdy ktoś zapytał mnie, dlaczego chodziłem z jabłkami kraba na policzkach, po prostu otworzyłem ręce i pokazałem im, że to gumowe kulki, z którymi chodziłem, a nie jabłka kraba, i że były w moich rękach, a nie na policzkach. To była dobra historia, ale nigdy nie wiedziałem, czy to się stanie, czy nie, ponieważ trudno jest sprawić, by ludzie rozumiesz cię, gdy rozmawiasz z nimi z dwoma jabłkami kraba na policzkach.
(I did it to protect my good reputation in case anyone ever caught me walking around with crab apples in my cheeks. With rubber balls in my hands I could deny there were crab apples in my cheeks. Everytime someone asked me why I was walking around with crab apples in my cheeks, I'd just open my hands and show them it was rubber balls I was walking around with, not crab apples, and that they were in my hands, not my cheeks. It was a good story, but I never knew if it got across or not, since its pretty hard to make people understand you when your talking to them with two crab apples in your cheeks.)
Mówca w cytacie wyraża chęć utrzymania dobrej reputacji pomimo absurdu sytuacji, w której są postrzegane jako chodzące z jabłkami kraba w policzkach. Trzymając gumowe kulki w rękach, głośnik ma na celu odrzucenie uwagi i stworzenie alternatywnej narracji, która odwraca się od absurdu, pozwalając im całkowicie zaprzeczyć jabłkom kraba. Strategia wyobraźni służy jako sposób na ucieczkę od osądu i zachowanie ich wizerunku w dziwnych okolicznościach.
To odbicie podkreśla złożoność komunikacji, gdy pojawienie się może prowadzić do nieporozumień. Mówca uznaje wyzwanie polegające na przekazaniu wiadomości, jednocześnie radząc sobie z absurdem posiadania jabłek kraba w policzkach, co oznacza, jak trudno jest wyjaśnić swoje intencje i tożsamość w mylących lub nieoczekiwanych sytuacjach. Humor w sytuacji podkreśla walkę między rzeczywistością a percepcją, ilustrując długości, do których ludzie będą chronić się przed nieporozumieniami.