Nie chciałem być zwyczajny, wymamrotałam. Moja matka podniosła wzrok. Co zwyczajne, Charley? Wiesz. Ktoś, kogo zapomniałeś. Od drugiego pokoju pojawiły się pisk dzieci. Panna Thelma odwróciła podbródek na dźwięk. Uśmiechnęła się, to powstrzymuje mnie przed zapomnianiem.
(I didn't want to be ordinary, I mumbled.My mother looked up. What ordinary, Charley?You know. Someone you forget.From the other room came the squeals of children. Miss Thelma turned her chin to the sound. She smiled,That's what keeps me from being forgotten.)
W książce „For More One Day” Mitch Albom, bohater wyraża chęć uniknięcia przyziemnego życia, którego ludzie łatwo zapominają. Ten sentyment rezonuje z matką, która stara się zrozumieć znaczenie ich słów. Rozmowa podkreśla tęsknotę za znaczeniem i strachem przed zwykłością, ponieważ może prowadzić do przeoczenia.
Gdy dzieci bawią się w pobliżu, panna Thelma, inna postać, zastanawia się, w jaki sposób ich żywa energia przyczynia się do jej poczucia tożsamości i celu. Jej uśmiech oznacza to połączenie i znaczenie relacji w tworzeniu trwałych wspomnień, reprezentujące pocieszającą myśl przeciwko strachowi przed zapomnianiem.
