W tym intensywnym momencie „Catch-22” Josepha Hellera postać Snowden wyraża swoją wrażliwość, drżąc i głosząc swój chłód. Yossarian, świadek tragicznej sytuacji, pochłania również głęboki chłód, który odzwierciedla jego rozpacz. Patrząc na ciało Snowdena, konfrontuje się z ponurą realizacją ludzkiej egzystencji i śmiertelności.
Impreatne obrazy ujawniają surową prawdę, że bez życia ciało ludzkie sprowadza się do samej materii, z zastrzeżeniem tego samego losu, co wszelkie odpady organiczne. Los Snowdena symbolizuje kruchość ludzkiego ducha, podkreślając ponury komentarz do życia i śmierci. Fragment zawiera egzystencjalne tematy narracji, sugerując, że po pozbawionej ducha ludzkość staje się niczym więcej niż śmieciami, wzmacniając pogląd, że życie i jego esencja są przejściowe.