Nie wierzę już, że możemy milczeć. Nigdy tak naprawdę nie robimy, pamiętajcie.
(I no longer believe that we can keep silent. We never really do, mind you.)
W „Things Michie” Azar Nafisi zastanawia się nad znaczeniem złamania ciszy otaczającej osobiste i zbiorowe doświadczenia. Sugeruje, że cisza jest często bardziej skomplikowana, niż się wydaje, ponieważ niewypowiedziane myśli i uczucia mogą głęboko wpływać na nasze życie. Nafisi wzywa czytelników do konfrontacji z ich prawdami, a nie biernymi, podkreślając moc głosu w dokonywaniu zmian.
Ten cytat podkreśla walkę między strachem przed wypowiedzeniem a koniecznością wyrażania swoich przekonań. Nafisi podkreśla, że ciszy nie może być naprawdę utrzymywana, ponieważ niewyrażone emocje i pomysły często objawiają się na różne sposoby. Jej praca opowiada się za odwagą mówić, ujawniając, że wyrażanie własnych doświadczeń może prowadzić do wzmocnienia i zrozumienia.