Nasze osobiste obawy i emocje są czasami silniejsze niż niebezpieczeństwo publiczne. Utrzymując ich w tajemnicy, pozwalamy im pozostać złośliwym. Musisz być w stanie coś wyrazić, jeśli chcesz, aby zniknęło, a aby to zrobić, musisz uznać, że istnieje.
(Our personal fears and emotions are at times stronger than public danger. By keeping them secret, we allow them to remain malignant. You need to be able to articulate something if you want it to go away, and to do that, you must acknowledge that it exists.)
W swojej książce „Rzeczy, o których mi cicho” Azar Nafisi twierdzi, że osobiste lęki i emocje mogą przyćmić zewnętrzne zagrożenia, ujawniając, w jaki sposób nasze wewnętrzne walki mogą być silniejsze niż jakiekolwiek niebezpieczeństwo publiczne. Podkreśla znaczenie konfrontowania się z tymi uczuciami, a nie ich ukrywania, sugerując, że tajemnica może pozwolić tym emocjom z czasem stopić się i pogorszyć.
Nafisi podkreśla, że pierwszym krokiem w kierunku przezwyciężenia takich obaw jest je wyrazić. Uznając ich istnienie, rozpoczynamy proces leczenia i możemy pracować nad rozwiązaniem. Ten wgląd podkreśla konieczność otwartego dialogu na temat naszych emocji w celu wspierania zrozumienia i rozwoju osobistego.