W „Catch-22” pułkownik Korn wyraża złożony podziw dla innej osoby, podkreślając jej inteligencję i silny charakter moralny. To potwierdzenie sugeruje, że osoba podziwiona podjęła znaczne ryzyko stawania się przekonań, wykazując formę odwagi, którą pułkownik Korn uważa za godne pochwały. Cytat zawiera kontrast między dwoma postaciami, w których Korn rozpoznaje swoje własne wady w moralnej integralności, jednocześnie doceniając cnoty drugiego.

Ta dynamika tworzy interesujący komentarz do natury moralności i inteligencji. Samoświadomość pułkownika Korna ujawnia zrozumienie jego wad, pozwalając mu szanować tych, którzy ucieleśniają cechy, których brakuje. Związek ten podkreśla pogląd, że inteligencja może istnieć obok moralnej dwuznaczności, co skłania czytelników do refleksji na temat złożoności ludzkiego charakteru i różnych form odwagi, które można wykazać w trudnych okolicznościach.