W tym fragmencie „Catch-22” Josepha Hellera major Danby zastanawia się humorystycznie na temat pojęcia życia bez odpowiedzialności, porównując życie z warzywem. Rozważa rodzaj warzyw, jaki wolałby być, omawiając losy ogórków i marchwi. Rozmowa ma poważniejszy zwrot, gdy rozpoznaje niepożądaną rzeczywistość bycia biednym warzywem, przeznaczonym do rozkładania się i służenia nawozem zamiast kwitnie.
Ta wymiana podkreśla pragnienie majora Danby'ego do ucieczki od obciążeń podejmowania decyzji, jednocześnie uznając surową rzeczywistość życia. Jego początkowy kapryśny wybór szybko ujawnia podstawową prawdę, że unikanie odpowiedzialności może prowadzić do niespełnionego istnienia. Ostatecznie jego smutna rezygnacja pokazuje pragnienie znaczenia poza życiem biernym.