Szkoda, że nie żyję, albo żeby to było jutro wieczorem” – jęknął Phil.
(I wish I were dead, or that it were tomorrow night,' groaned Phil.)
W „Ani z wyspy” L.M. Montgomery’ego postać o imieniu Phil wyraża głębokie poczucie rozpaczy i frustracji. Jego pragnienie ucieczki od rzeczywistości jest zawarte w jego lamentacji: „Szkoda, że nie żyję albo żeby to było jutro wieczorem”. To uczucie ujawnia jego wzburzenie emocjonalne i sugeruje, że jest przytłoczony obecną sytuacją i pragnie ulgi od obecnej sytuacji.
Dramatyczna ekspresja Phila podkreśla zmagania, z jakimi borykają się ludzie, radząc sobie z trudnymi emocjami lub sytuacjami. Podkreśla pragnienie zmian i tęsknotę za pokonaniem trudności, odzwierciedlając powszechne ludzkie doświadczenie tęsknoty za lepszym jutrem lub drogą wyjścia z bólu. Takie uczucia mogą oddziaływać na czytelników, którzy rozumieją wagę tęsknoty za pokojem w trudnych czasach.
