Jeśli cała przyjemność jest ulgą od napięcia, śmieci zapewnia ulgę w procesie całego życia, odłączając podwzgórze, który jest centrum energii psychicznej i libido.
(If all pleasure is relief from tension, junk affords relief from the whole life process, in disconnecting the hypothalamus, which is the center of psychic energy and libido.)
W „Naked Lunch” William S. Burroughs bada koncepcję, że przyjemność często wynika z łagodzenia stresu i napięcia. Twierdzi, że doświadczenia przyjemności pochodzące z używania substancji, określane jako „śmieci”, zapewniają tymczasową ucieczkę od złożoności życia i zmagań. To zależność od leków prowadzi do odłączenia od podstawowych procesów w życiu, szczególnie wpływającym na podwzgórze, kluczową część mózgu, która reguluje emocje, energię i popęd seksualny.
To odłączenie implikuje głębszy wpływ psychologiczny i fizjologiczny na jednostkę, ponieważ stosowanie substancji nie tylko stępia ból istnienia, ale także odrywa osobę od jej prawdziwej jaźni i witalności. Burroughs przedstawia ponurą perspektywę uzależnienia, sugerując, że ostatecznie podważa energię psychiczną i naturalne dyski, podkreślając cykl zależności, który oferuje ulotną ulgę, ale ostatecznie prowadzi do większego odłączenia od samego życia.