Jeśli była jedna lekcja, którą zabrałem od Salomon Brothers, to rzadko wygrają wszystkie imprezy. Charakter gry jest zerowa suma. Dolar z kieszeni mojego klienta był dolara w naszym i odwrotnie.
(If there was a single lesson I took away from Salomon Brothers, it is that rarely do all parties win. The nature of the game is zero sum. A dollar out of my customer's pocket was a dollar in ours, and vice versa.)
W „pokerze Liar” Michael Lewis zastanawia się nad swoimi doświadczeniami w Salomon Brothers, podkreślając podstawową lekcję na temat konkurencyjnego charakteru finansowania. Podkreśla, że w tym środowisku zyskuje na jednej stronie, często przybywa kosztem innej, tworząc grę zero sum, w której każda wygrana finansowa przekłada się na stratę dla kogoś innego.
Ta perspektywa ujawnia surową rzeczywistość branży finansowej, ilustrując, w jaki sposób transakcje są nie tylko rynkiem towarów i usług, ale bitwy o zasoby. W takim ustawieniu samodzielnie prowadzi zachowanie i współpraca może być rzadka, ponieważ sukces jednego gracza zazwyczaj oznacza porażkę dla innego.