Jeśli zamierzasz rozpocząć reżim regulacyjny od zera, zaprojektowałbyś go w celu ochrony ludzi średniej i niższej dochodu, ponieważ możliwość ich oszukania była tak wysoka. Zamiast tego mieliśmy reżim, w którym byli to ludzie, którzy byli co najmniej chronieni. Eisman
(If you are going to start a regulatory regime from scratch, you'd design it to protect middle-and lower-middle-income people, because the opportunity for them to get ripped off was so high. Instead what we had was a regime where those were the people who were protected the least. Eisman)
Cytat podkreśla kluczową wadę w projektowaniu ram regulacyjnych, szczególnie w systemach finansowych. Zamiast nadać priorytet ochrony osób średnich i niższych dochodów, które są najbardziej narażone na wyzysk, istniejące przepisy często je ujawniły. Ten systemowy nadzór odzwierciedla niewspółosiowość między celami regulacyjnymi a potrzebami osób zagrożonych finansowo.
Nacisk na ochronę interesów bardziej zamożnych osób prowadzi do środowiska, w którym ekonomicznie niekorzystnie uporządkowani nie mają wystarczającej ochrony. Refleksja autora w „The Big Short: Inside the Doomsday Machine” dotyczy tej nierównowagi, sugerując, że gdyby utworzono przepisy z odpowiednimi priorytetami, poprawią bezpieczeństwo dla tych, którzy najprawdopodobniej zostaną uszkodzone.