Cytat podkreśla kluczową wadę w projektowaniu ram regulacyjnych, szczególnie w systemach finansowych. Zamiast nadać priorytet ochrony osób średnich i niższych dochodów, które są najbardziej narażone na wyzysk, istniejące przepisy często je ujawniły. Ten systemowy nadzór odzwierciedla niewspółosiowość między celami regulacyjnymi a potrzebami osób zagrożonych finansowo.
Nacisk na ochronę interesów bardziej zamożnych osób prowadzi do środowiska, w którym ekonomicznie niekorzystnie uporządkowani nie mają wystarczającej ochrony. Refleksja autora w „The Big Short: Inside the Doomsday Machine” dotyczy tej nierównowagi, sugerując, że gdyby utworzono przepisy z odpowiednimi priorytetami, poprawią bezpieczeństwo dla tych, którzy najprawdopodobniej zostaną uszkodzone.