Cytat z „Podręcznika” Epiktetusa podkreśla znaczenie samoświadomości i uznania swoich wad rozwoju osobistego. Uznanie, że można mieć złe cechy, jest kluczowym pierwszym krokiem w kierunku znaczącej poprawy charakteru. Zamiast nadmiernie pozytywnego lub nierealistycznego poglądu na siebie, konfrontacja z prawdą o swoich niedociągnięciach pozwala na prawdziwy rozwój i zmianę.

Ta perspektywa sugeruje, że autorefleksja i uczciwość są niezbędne do stania się lepszym człowiekiem. Wierząc, że ma zdolność do złego lub złego zachowania, stanowi to podstawę dążenia do dobroci i cnoty. Ostatecznie zachęca jednostki do wyruszenia w podróż samodoskonalenia, stawiając czoła wewnętrznym walce.