W swoim artykule Bogen popiera teorię Wigana, że ​​jednostki mają dwa odrębne umysły w ramach jednej tożsamości. Ta koncepcja kwestionuje powszechne postrzeganie wielu, szczególnie w kulturze zachodniej, że jesteśmy istotami liczbowymi. Pojęcie bycia „jednym” jest głęboko zakorzenione w naszym subiektywnym doświadczeniu, co utrudnia przyjęcie idei podwójnego umysłu. Bogen podkreśla znaczenie rozwiązania tej oporności na koncepcję dualności, jednocześnie uznając złożoność otaczającej jej dyskusji.

Idea podwójnych umysłów rodzi znaczące pytania dotyczące świadomości i tożsamości. Podczas gdy wielu przyjmuje poczucie jedności, Bogen twierdzi, że uznanie istnienia wielu aspektów w nas może zapewnić cenny wgląd w ludzkie zachowanie i psychologię. Ta eksploracja jaźni może pomóc pogodzić nasze wewnętrzne konflikty i doprowadzić do głębszego zrozumienia ludzkiej natury, jak sugeruje Dick w „skanera ciemno”.