W „pokerze Liar” Michael Lewis bada kulturę bankowości inwestycyjnej, podkreślając niewypowiedziane zasady regulujące rozmowy w branży. Jednym znaczącym tabu jest unikanie otwarcia omawiania motywacji finansowych. Kiedy aspirujący bankierzy są pytani o swoje wybory zawodowe, oczekuje się, że podkreśli prestiż i emocje związane z pracą, a nie otwarcie przyznają, że urok pieniędzy jest głównym czynnikiem.

Ta norma kulturowa odzwierciedla szersze oczekiwania w branży usług finansowych, w której prezentowanie ambicji i myślenia strategicznego ma pierwszeństwo przed zyskiem finansowym. Zwracając uwagę na tę sprzeczność, Lewis rzuca światło na złożoność świata bankowego, w którym rzeczywistość często zaprzecza fasadzie, którą jednostki są zmuszone do utrzymania.