Jezu pełzając Boga! Czy w tej tawernie jest kapłan? Chcę wyznać! Jestem pieprzonym grzesznikiem! VELAL, Mortal, cielesne, major, nieletni - jakkolwiek chcesz to nazwać, Panie ... Jestem winny.
(Jesus Creeping God! Is there a priest in this tavern? I want to confess! I'm a fucking sinner! Venal, mortal, carnal, major, minor - however you want to call it, Lord... I'm guilty.)
W „Fear and Loathing in Las Vegas” Hunter S. Thompson bada tematy grzechu i pokuty głosem swojego bohatera. Postać wyraża głębokie poczucie winy, lamentując w niezliczonych przestępstwach i tęsknota za rozgrzeszeniem. Ten trzewny wybuch podkreśla wewnętrzny konflikt i ciężki ciężar moralny, który niesie wiele osób.
Dramatyczna prośba kapłana w tawernie oznacza desperackie poszukiwania odkupienia. Ilustruje świadomość postaci na temat jego niedociągnięć, jednocześnie podkreślając chaotyczne i często hedonistyczne środowisko, które zamieszkuje. Użycie przez Thompsona surowego języka przekazuje zarówno grawitację grzechu, jak i lekceważenie sytuacji, uchwycając esencję ruchu kontrkultury i jego egzystencjalnych walk.