Cytat z „Palace of Desire” Naguib Mahfouza odzwierciedla nieuchwytną naturę całkowitej błogości, sugerując, że jest to ulotne doświadczenie z przeszłości, którego nigdy nie możemy w pełni odzyskać. Porównanie z miękkim światłem przechodzącym przez wizjewkę symbolizuje to, jak moglibyśmy dostrzec szczęście, ale te momenty pozostają odległe i niematerialne, co prowadzi do poczucia utraty, ilekroć konfrontujemy samotność.
Ponadto autor podkreśla ideę, że samotność przynosi ze sobą głęboką tęsknotę za czymś...