Całkowita błogość to coś, co się wydarzyło. Jest coś, czego tęsknimy za każdym razem, gdy jesteśmy sami z sobą, ale to nie wraca. Wydaje się nam z przeszłości z bladym pamięcią, jak to miękkie światło, które filtruje przez wizjer w drzwiach.
(Complete bliss is something that happened. There is something we miss every time we are alone with ourselves, but it doesn't come back. It appears to us from the past with a pale memory, like that soft light that filters through the peephole in the door.)
Cytat z „Palace of Desire” Naguib Mahfouza odzwierciedla nieuchwytną naturę całkowitej błogości, sugerując, że jest to ulotne doświadczenie z przeszłości, którego nigdy nie możemy w pełni odzyskać. Porównanie z miękkim światłem przechodzącym przez wizjewkę symbolizuje to, jak moglibyśmy dostrzec szczęście, ale te momenty pozostają odległe i niematerialne, co prowadzi do poczucia utraty, ilekroć konfrontujemy samotność.
Ponadto autor podkreśla ideę, że samotność przynosi ze sobą głęboką tęsknotę za czymś utraconym. Gdy spędzamy...