Cytat z „Precious and Grace” Aleksandra McCalla Smitha wykorzystuje metaforę deszczu, aby opisać naturę miłości. Ilustruje to, jak miłość może czasem czuć się rzadkością, przypominając suszę, w której wydaje się nieobecna i nieosiągalna. W tych trudnych czasach serce może zostać stwardnione, odzwierciedlając niezdolność suchej ziemi do pielęgnacji życia.
Jednak, gdy deszcz w końcu złagodzi suszę, miłość może nieoczekiwanie powrócić i uzdrawić. To nagłe odrodzenie uczuć może przywrócić ducha, podobnie jak deszcz ożywia spieczoną ziemię. Cykl nieobecności i powrotu miłości jest naturalnym procesem, który ostatecznie ożywia nasz krajobraz emocjonalny.