W narracji TITA wyraża głęboką frustrację w zakresie oczekiwań społecznych i wpływu instrukcji Carreño na jej życie. Czuje się uwięziona przez sztywne standardy przyzwoitości, które decydują o jej działaniach i emocjach, co prowadzi do powolnego pogorszenia jej ducha i fizycznego samopoczucia. Ograniczenia nałożone przez tradycję sprawiły, że jej bezsilna, rozpalając jej gniew i urazę.
LamentacjaTita podkreśla również jej złożone uczucia wobec Pedro, która uosabia idealne cechy męskości...