Cholera przyzwoitość! Cholerna instrukcja Carreño! Z tego powodu jego ciało było przeznaczone do stopniowego, bez żadnego środka. I cholerne Pedro, tak przyzwoite, takie poprawne, więc męskie, więc ... tak kochane! -Tita
(Damn decency! Damn Carreño manual! Because of him, his body was destined to wither little by little, without any remedy. And damn Pedro, so decent, so correct, so manly, so... so loved! -Tita)
W narracji TITA wyraża głęboką frustrację w zakresie oczekiwań społecznych i wpływu instrukcji Carreño na jej życie. Czuje się uwięziona przez sztywne standardy przyzwoitości, które decydują o jej działaniach i emocjach, co prowadzi do powolnego pogorszenia jej ducha i fizycznego samopoczucia. Ograniczenia nałożone przez tradycję sprawiły, że jej bezsilna, rozpalając jej gniew i urazę.
Lamentacja Tita podkreśla również jej złożone uczucia wobec Pedro, która uosabia idealne cechy męskości i cnoty, ale pozostaje odległe z powodu obowiązków rodzinnych i norm społecznych. Pomimo swojej przyzwoitości i miłości, którą inspiruje, Tita tęskni za autentycznych połączeń, ostro kontrastuje z ograniczeniami, które ją ogranicza. Konflikt ten podkreśla tragiczną grę między miłością, obowiązkiem i osobistą wolnością w jej życiu.