Cytat z książki Douglasa Prestona „Blue Labyrinth”, porównujący świadomość ludzi na temat ich otoczenia z ogórek morskiego, ilustruje ideę, że wiele osób przechodzi przez życie bez prawdziwego postrzegania swojego środowiska. Ta metafora podkreśla brak zaangażowania i obserwacji, co sugeruje, że ludzie często tęsknią

, porównując ludzką świadomość do pasywnego istnienia ogórka morskiego, autor zachęca czytelników do refleksji nad własnymi poziomami uważności. Zachęca do badania tego, czy po prostu dryfujemy przez życie, czy aktywnie zauważamy i wchodząc w interakcje ze światem, wzywając głębsze połączenie z naszym otoczeniem.