Chodzi mi o to, że wszyscy inni inni biurokraci. Im dłużej pracują dla rządu, tym bardziej uważają, że rząd jest odpowiedzią, a tym mniej ufają codziennemu obywatelowi. W rzeczywistości zaczynają wierzyć, że niektóre grupy obywateli są źródłem problemów narodu. Uważają ich za zagrożenie. Jeśli ci obywatele mogą zostać przyniesione na piętę, biurokracja postrzega się jako obywatele w ogóle większe dobro, faktycznie ulepszając ich życie.
(My point is that bureaucrats-like everyone else-have a mind-set. The longer they work for government, the more they believe government is the answer, and the less they trust the everyday citizen. In fact, they begin to believe that certain groups of citizens are the root of the nation's problems. They see them as a threat. If those citizens can be brought to heel, the bureaucracy sees itself as doing the citizenry at large a greater good, actually making their lives better.)
W „Kodeksie postępowania” Brad Thor omawia sposób myślenia powszechnego wśród biurokratów w rządzie. Twierdzi, że ponieważ spędzają więcej czasu w systemie, rozwijają przekonanie, że rozwiązania rządowe są jedynymi rentownymi odpowiedziami na kwestie społeczne. Ta perspektywa prowadzi ich do coraz bardziej sceptycznego dla przeciętnego obywatela, którego mogą postrzegać jako część problemu, a nie jako integralną część rozwiązania. Ich koncentruje się na kontrolowaniu niektórych grup, które postrzegają jako zagrożenia dla państwa.
Thor sugeruje, że ta zmiana nastawienia jest szkodliwa, ponieważ sprzyja rozbieżności między biurokratami a ludnością. Urzędnicy rządowi postrzegają siebie jako obrońców większego dobra, narzucając swoją wolę odrębnym obywatelom, wierząc, że ich działania ostatecznie przyniosą korzyści społeczeństwu. Podejście to budzi jednak obawy dotyczące wolności i zaufania między rządem a jego obywatelami, ponieważ tworzy środowisko podejrzeń i represji, a nie współpracę i wzajemny szacunek.