Postać przekazuje głębokie poczucie rozpaczy, wyrażając chęć świadków końca ich świata, a nie żyć w izolacji wśród nieznajomych. Ta tęsknota za połączeniem kontrastuje z chaotycznym istnieniem ucieczki i ciągłym poszukiwaniem znaczenia w fragmentarycznej rzeczywistości.
Cytat odzwierciedla walkę między tęsknotą o towarzystwo a nieustannym dążeniem do spełnienia. Pragnienie „wiecznych pościgów” oznacza intensywne zawirowania emocjonalne, podczas gdy kontemplacja śmierci wskazuje na beznadziejność bohatera wśród świata, który jest coraz bardziej obcy i odłączony.