W powieści Josepha Hellera „Catch-22”, ponurą rzeczywistość śmiertelności jest rozwiązana poprzez doświadczenia bohaterów podczas II wojny światowej. Fragment podkreśla nieuniknioną prawdę: śmierć jest częścią życia, z którym wszyscy się konfrontują. Potwierdzenie umierania służy jako przypomnienie, że życie jest skończone, wywołując refleksję na temat tego, jak się żyje w czasie, gdy mają.

Ten cytat podkreśla także wspólną ludzką kondycję, ponieważ sugeruje, że świadomość śmierci jest uniwersalna. Zamiast uniknąć tematu, Heller przedstawia go szczerze, zachęcając czytelników do kontemplowania własnych podróży i absurdów egzystencji w obliczu nieuniknionej śmiertelności.