Oczywiście w kolejnych dziesięcioleciach i wiekach Karta Praw wzrosła do podwyższonego regionu w amerykańskiej wyobraźni. Ale w swoim czasie i w umyśle Madison był to tylko niezbędny epilog, który zakończył genialną kampanię mającą na celu dostosowanie znaczenia rewolucji amerykańskiej do skali krajowej.
(Over the ensuing decades and centuries, to be sure, the Bill of Rights has ascended to an elevated region in the American imagination. But in its own time, and in Madison's mind, it was only an essential epilogue that concluded a brilliant campaign to adjust the meaning of the American Revolution to a national scale.)
W latach po rewolucji amerykańskiej Karta Praw stała się istotnym symbolem w amerykańskim krajobrazie kulturowym. Z czasem zyskało znaczące znaczenie, często postrzegane jako podstawowy element amerykańskiej demokracji. Jednak podczas jego tworzenia jego rola była postrzegana inaczej; Służyło przede wszystkim jako stwierdzenie końcowe dla szerszego wysiłku w celu przedefiniowania ideałów rewolucji na poziomie krajowym.
Joseph J. Ellis podkreśla, że w przypadku postaci takich jak James Madison Karta praw nie była centralnym celem, ale raczej niezbędnym dodatkiem, które zakończyło kampanię, aby wyrazić zjednoczoną tożsamość narodową po rewolucji. Ta perspektywa podkreśla kontekst historyczny rachunku i jego ewolucję w szanowany element amerykańskiej tożsamości na przestrzeni wieków.