Zezwolenie na kontynuację i rozszerzenie niewolnictwa jako ceny zapłacenia za narodowość. Ta decyzja oznaczała, że tragedia została również wbudowana w amerykańskie założenie, a jedynym pytaniem, jakie możemy zadać, jest to, czy była to grecka tragedia, co oznacza nieunikniona i nieunikniona, czy szekspirowska tragedia, co oznacza, że mogła pójść w drugą stronę, a niepowodzenie była funkcją rasowych uprzedzeń.
(permitting the continuance and expansion of slavery as the price to pay for nationhood. This decision meant that tragedy was also built into the American founding, and the only question we can ask is whether it was a Greek tragedy, meaning inevitable and unavoidable, or a Shakespearean tragedy, meaning that it could have gone the other way, and the failure was a function of the racial prejudices the founders harbored in their heads and hearts.10)
Założenie Ameryki zostało zniszczone przez akceptację i rozwój niewolnictwa, który był postrzegany jako niezbędny kompromis dla formacji narodu. Ten niepokojący aspekt sugeruje, że tragedia niewolnictwa jest wpleciona w samą strukturę historii Ameryki. Powstaje pytanie, czy ta tragedia została skazana, podobna do greckich tragedii, czy też było to wynikiem wyborów pod wpływem rasowych uprzedzeń założycieli narodu.
Ten dylemat odzwierciedla szerszą dyskusję na temat dziedzictwa moralnego i historycznego Ameryki. Kontrast między nieuniknionym wynikiem w porównaniu z tym, który mógł zostać zmieniony, podkreśla złożoność ery założycielskiej i ideałami w porównaniu z rzeczywistością wczesnej Republiki. W ten sposób zmusza nas do ponownego zbadania kompromisów dokonanych w dążeniu do narodowości i ich trwałych konsekwencji dla społeczeństwa amerykańskiego.