Rodzice, którzy psują swoje dzieci z „miłości”, powinni zdawać sobie sprawę, że wykonują akty wykorzystywania dzieci. Chociaż nie ma żadnych przepisów przeciwko takim znęcaniu się-i tak nie wykonane przez człowieka prawa-to duchowe złe traktowanie może spowodować tyle samo długoterminowych szkód osobistych i społecznych, co najgorsze przemoc fizyczna.
(Parents who spoil their children out of 'love' should realize that they are performing acts of child abuse. Although there are no laws against such abuse--no man-made laws anyway--this spiritual mistreatment may result in as much long-term personal and social damage as the worst physical abuse.)
Rodzice, którzy nadmiernie oddają swoje dzieci w imię miłości, mogą nie rozpoznać szkodliwych skutków ich działań. Podczas gdy społeczeństwo często pomija takie zachowanie, ta forma zaniedbania emocjonalnego może być równie szkodliwa jak wykorzystywanie fizyczne. Perspektywa autora sugeruje, że to, co jest zamierzone, może prowadzić do znacznych długoterminowych konsekwencji dla rozwoju dziecka i interakcji społecznych.
W „Pieniądze, dobrobnieniu i wieczności” Randy Alcorn podkreśla potrzebę zastanowienia się nad swoimi metodami rodzicielskiej. Twierdzi, że błędna miłość może wywierać negatywny wpływ na charakter dziecka i przyszłe relacje, podkreślając znaczenie zrównoważonego i odpowiedzialnego rodzicielstwa zamiast odpustu.