W „Friends, Lovers, Chocolate” Alexander McCall Smith z humorystycznie sugeruje ideę filozofów obsługujących klientów w Delicatessens Edinburgh, porównywalnych z obecnością psychoanalityków w restauracjach Buenos Aires. Ta obserwacja odzwierciedla, w jaki sposób intelektualiści mogą angażować się w życie codzienne, wprowadzając swoje filozoficzne rozważania w dziedzinie przyziemnych interakcji.

Cytat prowokuje o oczekiwaniach, jakie mamy specjalistów w kontekście społecznym. Rodzi pytania o to, czy nasze pragnienia, takie jak prosty posiłek z duszonej wołowiny, mogą mieć wpływ intelektualne otoczenie, w którym się znajdujemy, dodając głębię do naszych doświadczeń z jedzeniem i rozmową.