W „Love Over Scotland” Alexander McCall Smitha humorystycznie obserwuje powszechny trend pisania powieści w Edynburgu, sugerując, że gdybyś zapytał, wielu mieszkańców twierdzi, że pracuje nad powieścią. Ta obfitość pisarzy powoduje niedobór unikalnych postaci, co prowadzi do humorystycznego dylematu dla potencjalnych autorów.

Ironia polega na pomyśle, że gdyby ktoś stworzył postacie, które są również autorów, ich historie prawdopodobnie odzwierciedlałyby to samo zjawisko pisania o pisaniu. Zatem cykl kreatywności staje się samowystarczalną pętlą, podkreślającą wyzwania i dziwactwa świata literackiego.