Według statystyk Narodów Zjednoczonych około jedna trzecia planety żyła już w przewlekłym ubóstwie. Farmer zauważył, że dzięki rozprzestrzenianiu się chorób, analfabetyzmu i konsumpcji zasobów przez biedne, pomyślne kraje pierwszego świata byłyby coraz bardziej nieobecne, odrzuciły się na własne wykorzystanie zasobów i przyniosły biednym edukację i opiekę zdrowotną. W swoich przemówieniach rolnik lubił mówić o „narodzie ludzkości”, w przeciwieństwie do narodów rozwiniętych lub niezabudowanych. Chciał, aby wszyscy zobaczyli wzajemne powiązanie tego wszystkiego, a odpowiedzialność WLS była czymś więcej niż tylko dawaniem pieniędzy. Trzy
(Roughly one-third of the planet already lived in chronic poverty, according to United Nations statistics. Farmer pointed out that through the spread of disease, illiteracy, and consumption of resources by the poor, prosperous first-world countries would increasingly be affected-unless they scaled back on their own use of resources and brought education and health care to the poor. In his speeches, Farmer liked to talk about "the nation of humanity," as opposed to developed or undeveloped nations. He wanted everyone to see the interconnectedness of it all, and that the responsibility of the WLs was more than just giving money. Three)
Według statystyk ONZ około jednej trzeciej świata żyje w przewlekłym ubóstwie, co budzi obawy dla bogatszych krajów o wpływ ubóstwa na ich zasoby i zdrowie. Rolnik podkreślił, że narody pierwszego świata mogą stawić czoła rosnącym wyzwaniom z powodu wyczerpania chorób i zasobów, wzywając ich do zmniejszenia ich konsumpcji i poprawy edukacji i opieki zdrowotnej dla biedniejszych populacji. Jego przesłanie było jasne: dobrobyt w krajach rozwiniętych jest powiązany z dobrostanem rozwijających się.
W swoim rzecznictwie rolnik mówił o „narodzie ludzkości”, promując ideę, że wszyscy ludzie są częścią globalnej społeczności, niezależnie od statusu ekonomicznego ich kraju. Argumentował, że bogaci powinni uznać ich wspólną odpowiedzialność za poparcie mniej szczęścia, co wykracza poza zwykłe darowizny finansowe. To wzajemne powiązanie wymaga wspólnego wysiłku w celu rozwiązania podstawowych przyczyn ubóstwa i choroby na całym świecie.