Uważała, że kombinacja jest intrygująca. Ponieważ były trzy, przez cały czas dwie siostry trzymające ręce byłyby skierowane w ten sam kierunek. I można by skierować się w inny sposób. Bez względu na to, jak na to spojrzałeś, dwa zawsze byłyby zjednoczone. I jeden byłby oddzielny. Ale które dwa? A który?
(She found the combination intriguing. Because there were three, at all times two sisters holding hands would be facing the same direction. And one would be facing a different way. No matter how you looked at it, two would always be united. And one would be separate. But which two? And which one?)
Autor przedstawia urzekający obraz trzech sióstr, w których dynamika ich relacji jest wizualnie i symbolicznie reprezentowana przez ich pozycje. Ponieważ dwie siostry zawsze trzymają się za ręce i wyrównane w jednym kierunku, trzecia siostra jest wiecznie rozdzielona, tworząc równowagę między jednością a indywidualnością. Ten intrygujący układ zachęca do refleksji na temat więzi rodzeństwa, podkreślając złożoność więzi rodzinnych.
Ta wzajemna zmiana wspólnoty i separacji rodzi pytania dotyczące tożsamości i połączenia między siostrami. Podnosi rozważania, o których siostry dzielą bliższą więź i jak ich interakcje kształtują ich indywidualne doświadczenia. Autor umiejętnie wplata te tematy w narrację, ilustrując, jak nawet w bliskich związkach mogą istnieć niuanse rozbieżności i wspólnoty.