Miała satysfakcję, tak ukochana dyktatorami, stałego stanu awaryjnego.
(She had the satisfaction, so beloved of dictators, of a permanent state of emergency.)
W „Things Michie” Azar Nafisi bada wpływ życia w reżimie, w którym stan awaryjny staje się sposobem na życie. To doświadczenie jest szczególnie satysfakcjonujące dla dyktatorów, ponieważ pozwala im zachować kontrolę i tłumią sprzeciw bez odpowiedzialności. Stały stan awaryjny tworzy atmosferę strachu i niepewności, która może uciszyć opozycję i uzasadniać środki uciskające.
Refleksja Nafisi podkreśla ironię takiej sytuacji: przywódcy rozwijają się na niestabilność, podczas gdy obywatele znoszą swoje konsekwencje. Książka zapewnia wgląd w osobiste i społeczne konsekwencje autorytaryzmu, pokazując, w jaki sposób osoby, które ulewają władzy, wykorzystują kryzysy w celu konsolidacji swoich zasad, często kosztem wolności i praw indywidualnych.