W historii postać o imieniu Clea zastanawia się nad niepokojącą opowieścią dzieloną przez członka rodziny, która traumatyzowała dzieci. Historia o zwierzaku z przeszłości jest opisywana jako przerażająca i szokująca, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że wiązała się z nimi graficzne szczegóły na temat losu kotów Clei i niemal tłuszczowego incydentu z udziałem jej matki. To pokazuje, że nawet pozornie niewinne tematy, takie jak zwierzęta domowe, mogą przydać się w rodzinnych narracjach.

Clea przyznaje, że tak niepokojąca historia może zdecydowanie doprowadzić do koszmarów dla dzieci. Anegdota podkreśla złożoność opowieści rodzinnych i ich potencjalny wpływ na młodszych członków rodziny, ujawniając, w jaki sposób głęboko zakorzenione doświadczenia mogą kształtować postrzeganie nawet lat później. Podkreśla cienką granicę między zabawnymi opowieściami z dzieciństwa a tymi, które pozostają w pamięci, rzucając cień na niewinność dzieciństwa.