Następnie powiedziała coś innego, ale Jamie uznał, że jego uwaga dryfowała. Czuł się śpiący, bo było ciepło i mógł tam leżeć na zawsze, pomyślał, słuchając dźwięku głosu Isabel, w sposób, w jaki słucha rozmów ptaków lub dźwięku wodospadu schodzącego z boku Szkocka góra; Dźwięki, za które nie możemy wymyślić znaczenia, ale które kochamy bardzo sercem i kochać wszystko z całego serca, zawsze przynosi zrozumienie.
(She went on to say something else, but Jamie found his attention drifting. He was feeling sleepy, for it was warm, and he could lie there for ever, he thought, listening to the sound of Isabel's voice, in the way one listens to the conversations of birds, or the sound of a waterfall descending the side of a Scottish mountain; sounds for which we cannot come up with a meaning, but which we love dearly with all our heart, and loving anything with all your heart always brings understanding, in time.)
Jamie stawał się coraz bardziej senny, gdy słuchał mówienia Isabel. Ciepło otoczenia sprawiło, że poczuł się komfortowo, prawie tak, jakby mógł zostać w tej chwili na zawsze. Został przyciągnięty do melodii jej głosu, przypominającego kojące dźwięki natury jak ćwierkanie ptaków lub wodospad, który wywołuje uczucia, nawet bez wyraźnego znaczenia za nimi.
To doświadczenie słuchania przyniosło Jamie poczucie połączenia i spokoju. Uświadomił sobie, że miłość i zrozumienie często rosną z tak prostych, szczerych momentów, sugerując, że nawet w ciszy, sensowne powiązania mogą z czasem tworzyć, co prowadzi do głębszego zrozumienia rzeczy, które pielęgnujemy.