Niektórzy mężczyźni rodzą się mierni, niektórzy ludzie osiągają przeciętność, a niektórzy mężczyźni mają na nich mierność. Wraz z majorem było to wszystkie trzy. Nawet wśród mężczyzn, którzy nie mają wszelkich rozróżnień, nieuchronnie wyróżniał się jako człowiek, który nie ma większego rozróżnienia niż cała reszta, a ludzie, którzy go poznali, byli pod wrażeniem, jak bardzo był imponujący.
(Some men are born mediocre, some men achieve mediocrity, and some men have mediocrity thrust upon them. With Major Major it had been all three. Even among men lacking all distinction he inevitably stood out as a man lacking more distinction than all the rest, and people who met him were always impressed by how unimpressive he was.)
W „Catch-22” Josepha Hellera główny główny charakter uosabia wyjątkową formę przeciętności. Pasuje do trzech kategorii: niektóre osoby są z natury mierne, niektóre prace nad osiągnięciem mierności, a inne uważają, że na nie narzucono. Główny główny przykład wszystkich trzech z tych doświadczeń, ilustrując złożoność tożsamości osobistej i postrzegania społecznego.
Pomimo tego, że są otoczeni przez innych, którzy są równie niczym niezwykłym, major jest godna uwagi w jego braku rozróżnienia. Jego nieistotna natura pozostawia trwałe wrażenie na tych, którzy go spotykają, dodatkowo podkreślając absurdalność jego istnienia i naturę przeciętności w kontekście wojskowym.