Kradnij samochód kapitana Blacka, powiedział Yossarian. To zawsze robię. Nie możemy ukraść czyjegoś samochodu. Odkąd zaczęłeś kradnąć najbliższy samochód za każdym razem, gdy go chciałeś, nikt nie opuszcza zapłonu.
(Steal Captain Black's car, said Yossarian. That's what I always do. We can't steal anybody's car. Since you began stealing the nearest car every time you wanted one, nobody leaves the ignition on.)
W „Catch-22” Yossarian wyraża praktyczne, ale moralnie wątpliwe podejście do uzyskania samochodu, co sugeruje, że kradzież pojazdu kapitana Blacka jest jego zwykłą metodą. Odzwierciedla to poczucie desperacji i absurdalność decyzji wojennych, w których przetrwanie często przebija względy etyczne. Komentarz Yossariana podkreśla długości, do których jednostki idą w celu poruszania się po chaosie konfliktu.
Jednak jego przyjaciel przeciwdziała temu pojęciem, wskazując konsekwencje takich działań. Od czasu wzrostu nawyku kradzieży samochodów Yossarian, doprowadził ludzi do bardziej ostrożnych, upewniając się, że nie zostawiają samochodów z zapłonem. Dialog ten podkreśla efekt falowania indywidualnych działań w szerszym kontekście społecznym, pokazując wyzwania związane z utrzymaniem moralności w systemie pełnym absurdu.